Ο χρυσος αιωνας του Περικλη
Η Αγαρίοτη ήταν εγγονή του Κλεισθένη και είχε παντρευτεί τον Ξάνθιππο από το δήμο του Χολαργού. Ο Ξάνθιππος, όπως είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, ήταν από τους γενναίους στρατηγούς της Αθήνας που είχαν διακριθεί στον πόλεμο εναντίον των Περσών. Λίγες μέρες πριν γεννήσει η Αγαρίστη, είδε ένα παράξενο όνειρο. Πως τάχα αντί για παιδί είχε αποκτήσει ένα λιοντάρι! Ξύπνησε τρομαγμένη και διηγήθηκε το όνειρο της στον άντρα της και στις δούλες του σπιτιού, που ξύπνησαν κι αυτές κι έτρεξαν κοντά της να δουν τι της συμβαίνει.
- Ήταν ένας τρομερός εφιάλτης! συμπλήρωσε αναστενάζοντας η Αγαρίοτη.
- Ήταν ένας τρομερός εφιάλτης! συμπλήρωσε αναστενάζοντας η Αγαρίοτη.
Σίγουρα κάτι κακό πρόκειται να μου συμβεί. - Μα... αυτό είναι σπουδαίο όνειρο! την παρηγόρησε μια από τις δούλες της. Το παιδί που θα γεννήσεις θα είναι αγόρι, θα γίνει δυνατό και περήφανο σα λιοντάρι και θα είναι ο πρώτος ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους.Δεν έπεσε καθόλου έξω στην προφητεία της η δούλα. Ο γιος της Αγαρίστης και του Ξάνθιππου, που γεννήθηκε λίγες μέρες αργότερα και του έδωσαν το όνομα |
Περικλής, έμεινε στην ιστορία σαν ένας από τους πιο διάσημους ανθρώπους, όχι μόνο της εποχής του και της Αθήνας, αλλά όλου του κόσμου και όλων των εποχών.
Δημότης του Χολαργού ήταν λοιπόν ο Περικλής, που γεννήθηκε μάλλον το 495 ή το 490 π.Χ. Ανήκε στην Ακαμαντίδα φυλή και ήταν συγγενής με τους Αλκμεωνίδες. Η καταγωγή του ήταν αριστοκρατική, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε ν' ακολουθήσει το κόμμα του Εφιάλτη, που σαν ιδεολογία του είχε την ισότητα όλων των πολιτών. Ο Εφιάλτης, που ήταν ένας από τους πιο τίμιους πολιτικούς της Αθήνας, σαν τον Αριστείδη το Δίκαιο, έκανε διάφορες αγαθοεργίες στους φτωχούς Αθηναίους, κι άφησε κι αυτός - σαν τον Κίμωνα -ξέφραγα τα κτήματα του για να μπαίνει όποιος θέλει και να παίρνει φρούτα. Μα ο Περικλής είχε άλλη γνώμη. Με τις αγαθοεργίες δεν μπορούσε ν' ανακουφιστεί ο φτωχός λαός. Χρειάζονταν νόμοι, οι οποίοι θα τον βοηθούσαν να ζήσει πιο άνετα. Έτσι, μετά τη δολοφονία του Εφιάλτη, όταν πήρε αυτός την αρχηγία του κόμματος του, άρχισε να προπαγανδίζει στην Εκκλησία του Δήμου τις ιδέες του. Ήταν τρομερός ρήτορας και κατάφερνε πολύ εύκολα να παρασύρει με το μέρος του την πλειοψηφία των Αθηναίων. Παραμέρισε το εμπόδιο του Κίμωνα, αφού κατάφερε να τον εξοστρακίσει με την κατηγορία πως ήταν φίλος των Σπαρτιατών κι έτσι ανάλαβε αυτός τις τύχες της Αθήνας, σαν Άρχοντας στρατηγός.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου